Een myringa is een cylindertrom met een gedefinieerde toonhoogte. Op een PVC-buis (doorsnede 50 tot 80 cm) is een vel gespannen.  Door met een mallet op het vel te slaan klinkt een bepaalde toon. De toonhoogte is afhankelijk van de spanning van het vel en de plaats waarop het vel geraakt wordt. De grootte van de eronder liggende resonantieruimte bepaalt in welk toonbereik de myringa gebruikt kan worden. De klankkleur is sterk afhankelijk van het gebruikte materiaal van de kop van de stok (kurk, rubber , vilt) en van de plaats waar het vel geraakt wordt, en – in veel mindere mate – de constructie van de myringa.
Stemmen: de eigenfrequenties van een vel gedragen zich veel minder eenvoudig dan bijvoorbeeld die van een vioolsnaar. ze verhouden zich volgens een van de Chladni-patronen. (verdere uitleg vind je hieronder).