Zuiver aluminium wordt verkregen door aan bauxiet aluinaarde te onttrekken en het met behulp van elektriciteit om te zetten in zuiver aluminium. Anno 2010 is Australië de grootste leverancier van het mineraal. Het omsmelten van aluminiumproducten voor hergebruik (secundair aluminium uit schroot) kost weinig energie, slechts circa 5% van de energieverbruik bij primaire aluminium uit bauxiet)
In deze fase worden de opspanbuisjes op maat gesneden
De spanbuisjes hebben een lengte van ca. 2 cm. Een aluminumbuis met een diameter van 8 mm wordt vooreerst afgetekend. Nadien wordt met de pijpsnijder de buis gesneden in gelijke delen.
| MATERIAAL | GEREEDSCHAP | ||
| Aluminiumbuis 16 cm | ✔ | Pijpsnijder | ✔ |
| Potlood | ✔ | ||
| Meetlat | ✔ | ||
Recente vondsten hebben aangetoond dat de Chinezen ruim tweeduizend jaar geleden al in staat waren aluminium te fabriceren. In het uit 300 jaar v. C. daterende graf van de Chinese generaal Chou Chou werd een met aluminium gedecoreerde gordel aangetroffen.
Helaas is het bereidingsproces van aluminium later in de vergetelheid geraakt, waardoor de mensheid een periode van tweeduizend jaar zonder aluminium moest doorkomen. De Deen Hans Christiaan 0rsted had de eer om het bereidingsproces van zuivere aluminium te herontdekken. In 1825 gelukte het hem om m.b.v. een gecompliceerd chemisch proces enige korreltjes van het metaal te fabriceren. Nadat dit proces door andere scheikundigen verbeterd was, werden de eerste aluminium produkten gemaakt. Deze waren aanvankelijk dermate exclusief, dat ze duurder waren dan dezelfde produkten uit goud. Zo liet de Franse keizer Napoleon III de gerechten voor zijn belangrijkste gasten op aluminium borden serveren, de minder belangrijke genodigden
moesten genoegen nemen met gouden borden.
Omdat het toenmalige produktieproces van aluminium zo duur en omslachtig was, werd naarstig naar betere produktiemethoden gezocht. Precies honderd jaar geleden, ontdekten de Amerikaan Charles Hall en de Fransman Paul Héroult geheel onafhankelijk van elkaar dat d.m.v. elektrolyse van in het vloeibaar zout kryoliet opgeloste aluinaarde (AI2O3 ) aluminium op veel goedkopere manier vrijgemaakt kan worden.
Deze produktiemethode, welke het ei van Columbus bleek te zijn, maakte de weg naar grootschalige toepassing vrij. Terwijl in 1900 de wereldproduktie slechts 6700 ton bedroeg, liep deze in een sneltreinvaart op naar 16.000.000 ton tegenwoordig.
Resten van de aluminium riem van generaal Chou Chou (250-13 n. Chr.)
Vliegtuigen zijn nog steeds grotendeels gemaakt van aluminium.
Een pijpsnijder is een type gereedschap dat door loodgieters wordt gebruikt om pijp te snijden. Naast het produceren van een schone snede is het gereedschap vaak een snellere, schonere en handigere manier om pijp te snijden dan het gebruik van een ijzerzaag, hoewel dit afhankelijk is van het metaal van de pijp.
Er zijn twee soorten pijpsnijders. Plastic pijpsnijders, die echt lijken op een snoeischaar, kunnen worden gebruikt voor dunnere pijpen en buizen, zoals hulsbuis voor electriciteit. Voor gebruik op dikkere buizen is er een pijpsnijder met een scherp wiel en verstelbare kaakgrepen. Deze worden gebruikt door hem om de pijp te draaien en herhaaldelijk aan te spannen tot hij helemaal doorsnijdt.
Pipecutters vs. ijzerzagen
De ijzerzagen zullen vrijwel elke maat pijp uit metaal en kunststof snijden. Pijpfrezen daarentegen zijn beperkter. In de situaties waarin ze werken, zijn ze algemeen geaccepteerd om schonere zaagsneden achter te laten op het buitenoppervlak van de buis.
